Iris en Nadia – Pondoro Lodge

“Trouwen, de mooiste dag van je leven”; je hoort het regelmatig mensen zeggen. Na 23 juli 2009 zijn wij ook tot deze groep gaan behoren. 23 Juli was namelijk de dag, dat wij met onze voeten in de olifantenpoep tegenover een waterdrinkplaats voor dieren, midden in het Balule Game Reserve in Zuid-Afrika, elkaar het jawoord gaven. Hier is uiteraard nog wel het één en ander aan vooraf gegaan…

“Als ik trouw, dan is dat in een spijkerbroek óf in het buitenland, maar dat kan helaas voor ons als gay couple nog niet!”. Dit was het antwoord, dat Iris Nadia iedere keer gaf, als zij de woorden ‘trouwen’ en ‘wij’ in dezelfde zin noemde.

Het onderwerp trouwen werd op de lange baan geschoven en Nadia berustte zich in het feit, dat een geregistreerd partnerschap op maandagochtend voor 10 uur de enige consensus was die Iris wilde doen. Trouwen in het buitenland hield zij nog wel in haar achterhoofd.

Trouwen in het buitenland

Ruim een jaar later werden Iris en Nadia ceremoniemeesters van de bruiloft van Iris’ zus. Er werd heel wat afgezocht op internet naar leuke ideeën om deze bruiloft een ‘dag-om-nooit-te-vergeten’ te laten worden. Op de site van Trouwen Magazine, zag Nadia een advertentie met de tekst “Trouwen in het buitenland, ook voor Homoseksuelen”. Nadia besloot het lijstje landen eens af te gaan, om te kijken in welk land zij ons wel het jawoord zag geven. Zuid-Afrika was één van die landen; het land waar wij toch al graag naartoe op vakantie zouden willen gaan.

Nadia vertelde Iris dat er tegenwoordig ook door ‘ons’ getrouwd mag worden in Zuid-Afrika. Iris werd even stil… “Misschien dat we daar dan maar eens naar moeten gaan kijken” was haar antwoord. Dit was dus het moment waarop we besloten te trouwen in Zuid-Afrika.
Via internet vonden wij vervolgens Fundisa Weddings. De site sprak ons erg aan, dus op 17 november 2007 verstuurden wij ons eerste mailtje naar de weddingplanner. Na een aantal mailtjes over en weer hadden wij op 26 februari 2008 een afspraak met haar. We voelden ons al snel prettig bij haar en binnen een uur was duidelijk dat wij op donderdag 23 juli 2009 zouden gaan trouwen bij Pondoro Game Lodge. Deze lodge sprak ons erg aan omdat zij midden in een privé natuurreservaat liggen (nabij het bekende Krugerpark) en het maar zes kamers heeft. Precies genoeg voor ons en de 9 gasten die wij mee wilden nemen: namelijk onze beide families en onze twee beste vrienden. Wij houden er beide niet zo van om in de belangstelling te staan, dus alleen met deze mensen wilden wij ‘ons’ moment graag delen.

De voorbereidingen

Na deze afspraak gingen de voorbereidingen van start. Zelf hoefden we alleen maar knopen door te hakken en onze wensen te uiten. Fundisa Weddings zorgde ervoor dat het geregeld werd. Zo wilden wij graag een fotograaf en een videograaf. Verder kwam ze met opties en hield ze ons enorm goed op de hoogte van alle voorbereidingen. De Marriage Officer werd benaderd en vastgelegd, Pondoro werd geheel afgehuurd van 4 nachten, er werd voor transfers gezorgd van én naar het vliegveld, besloten wij geen bloemen te gebruiken, kozen wij voor chocoladetaart en Sparkling Wine om mee te toosten en wilden wij ’s avonds een echte Afrikaanse braai (barbecue) als huwelijksdiner. Maar ja… inmiddels was het wel juli, maar nog een jaartje te vroeg…

Alle gasten werden op de hoogte gesteld. Iedereen dacht dat wij een grapje maakten, zodra wij hen de uitnodiging lieten zien. De broer van Nadia en de zus van Iris kregen een speciale rol; zij werden onze getuigen (in Zuid-Afrika heb je per persoon maar één getuige nodig). Verder was alles in kannen en kruiken en was het (op de kleding en de ringen na) alleen nog wachten op het moment, dat wij tickets konden gaan bestellen (dat kan pas 11 maanden van tevoren). Nu brak de moeilijkste tijd aan… het wachten tot het zover was!

De bruidskleding en ringen

Natuurlijk waren wij ons al aan het oriënteren op ringen en de kleding. Rond februari 2009 zijn wij voor ringen gaan kijken. Wij kwamen terecht in een winkel, die veel mogelijkheden had tot het zelf samenstellen van de perfecte ring. Hier zijn wij dan ook geslaagd en zijn wij nu in het bezit van onze eigen creatie.

In april vonden we het wel eens tijd worden om onze moeders mee te vragen om voor kleding te gaan kijken. Wij hadden al besloten dat wij geen van beide in een jurk op onze trouwdag zouden verschijnen. Maar wat het wel zou worden? Geen idee. Uiteindelijk zijn wij na een lange dag shoppen in Arnhem geslaagd in een klein winkeltje met gelegenheidskleding. Iris in het wit en Nadia in twee kleuren. Aan de gasten vroegen wij kleding te kopen in natuurlijke kleuren, zodat dit goed bij de (safari)omgeving zou passen.

Vertrekken naar Zuid-Afrika

Begin juli 2009 kregen wij nog een laatste mail van Fundisa Weddings met het dagprogramma en alle gegevens nog even op een rijtje en konden de laatste spulletjes ingepakt worden.

20 Juli was het dan écht zover. Als vervoer naar Schiphol hadden wij een kleine touringcar besteld voor ons gezelschap. Iedereen was uitgelaten en had enorm veel zin in het avontuur.
’s Ochtends de 21^e kwamen we rond 9.00 uur aan op Johannesburg Airport, waar een chauffeur met een bordje met daarop onze namen op ons wachtte. Nu nog ‘even’ 7 uur in het busje en dan zijn we er. Rond 16.30 uur naderden we de poort van het Balule Game Reserve. Het was nu nog drie kwartier naar de lodge. Na nog geen 50 meter stond er aan de rechterkant van de weg een giraffe. Wat een wonder en wat was het wachten het nu al ongelofelijk waard.

De lodge

De volgende dag genoten van twee ongelofelijke safari’s en geweldige ontbijt en diner. De dag voor ons huwelijk zijn wij samen met de manager op zoek gegaan naar een plek om te gaan trouwen. Wij hadden van te voren al in ons hoofd dat we graag bij een waterdrinkplaats wilden trouwen. Dan hadden we alles om ons heen; bush, water, mooie bomen, vogels en hopelijk nog ander wild. ’s Avonds nog even de laatste dingen doorbesproken voor de volgende dag. Doordat we vanaf ’s ochtends 5.15 uur (dan werden we gewekt voor de ochtendsafari) tot ’s avonds 22 uur zo in touw waren geweest, hebben wij die nacht wederom heerlijk geslapen.

De trouwdag

De volgende ochtend zaten wij om 6.00 uur al weer in de jeep met onze dikke fleece-vesten, mutsen en handschoenen, het is hier namelijk winter in juli. Op dat moment hadden wij nog niet echt het besef dat wij die middag zouden gaan trouwen. Een erg aparte ervaring. Na de ochtend safari, die vandaag iets langer duurde, was het wachten op onze Marriage Officer. Zij kwam rond 12.30 uur aan en schoof met ons aan bij de lunch.

Om half vier sprongen wij in vol ornaat in de jeep, die met een lint versierd was. Ook de ranger, die ook nu weer onze jeep bestuurde, zag er tip top uit. Op het moment dat wij vertrokken werden onze gasten (zij hadden ons overigens nog niet gezien en wisten ook niet waar zij straks naar toe gebracht zouden worden) ontvangen met een glaasje sap voor de receptie. Inmiddels bereikten wij onze trouwlocatie.

De ceremonie

Op de plek stond een tafel klaar met daarop de Sparkling Wine en een schitterende chocoladetaart. Na ongeveer een kwartier (die in onze beleving minstens een uur leek te duren) hoorden wij een andere jeep: die met onze gasten. Toen iedereen ons, de taart en de plek eenmaal bewonderd had en in een rij rechts van ons klaar stond, kon de trouwceremonie beginnen.

Deze was op ons verzoek in het Afrikaans en duurde ongeveer 20 minuten. Nadia’s broer bracht ons het ‘ringenkussetje’, dat bestond uit een soort boomblaadjes met daarin een stekelig takje waar omheen onze ringen geplaatst waren. Erg bijzonder.

Na het jawoord en de bekende kus maakten onze gasten een pad waar wij tussendoor moesten lopen. Vervolgens werden dezelfde ‘blaadjes’ als uit het ringenbakje als confetti gebruikt. Na alle felicitaties kwam natuurlijk het moment van proosten! Op dat moment gebeurde er iets waar wij niets vanaf wisten. Het personeel van Pondoro Lodge kwam al dansend en zingend naar ons toegelopen. Wat was dit een verrassing en een feest. Stil blijven staan was onmogelijk. Dit was toch echt wel het hoogtepunt van deze dag, iets waar iedereen het nog steeds over heeft. Na hun geweldige optreden werd de taart aangesneden en kletsten iedereen nog even met elkaar na. Ondertussen werden er van ons foto’s en film gemaakt bij en rondom de waterdrinkplaats.

Het officiële deel en diner

Na terugkomst op de lodge moesten wij nog het trouwboek tekenen en was ons huwelijk officieel. Na het afscheid van de fotograaf, videograaf en Marriage Officer deden wij ook nog een korte safari.

Bij terugkomst was het diner klaar. Deze was op z’n Afrikaans op het houten bordes aan de rivier gedekt met veel kleuren en gebruik van kraaltjes en dergelijke. Aan de andere kant stond het vlees van de braai al op ons te wachten. En ook deze maaltijd was weer voortreffelijk. Rond 22 uur ging iedereen naar zijn kamer en genoten wij op de kamer nog van een glaasje champagne.

Nog een dagje extra genieten

De volgende dag was erg dubbel; dit was alweer de laatste dag en we hadden hier zo lang naar toegeleefd. Voor ons mocht dit avontuur nog maanden duren. Die middag werden de dvd en de foto’s ook al door de foto- en videograaf gebracht en hebben wij die de laatste avond met het gehele personeel bekeken. Het afscheidsdiner was wederom een sprookje; een pad van kaarsen en lantaarns leidde ons naar de rivierbedding waar naast een volledig witgedekte tafel een groot kampvuur was gemaakt, waarbij tijdens het eten, door het personeel ook nog muziek gemaakt werd.

Het personeel en de manager van de lodge hebben zich avond na avond overtroffen, waardoor het afscheid de volgende ochtend voor iedereen erg zwaar viel.

Honeymoon

Wij hebben daarna nog fantastische momenten beleefd en gezien in de drie weken honeymoon, maar niets heeft het gehaald bij de dagen bij Pondoro Game Lodge. Deze plek heeft onze stoutste dromen overtroffen en wij zullen elkaar in de toekomst vast nog vaak vragen “was het een droom of zijn wij nu echt in Zuid-Afrika getrouwd?”. Gelukkig kunnen wij ook dan weer volmondig JA tegen elkaar zeggen.

Dit was het verslag van Iris en Nadia.